سلام دوستان مجتبی هستم یک مسافر. از نگهبان عزیز کمال تشکر را دارم که این فرصت را در اختیارم قرارداد تا بتوانم در این جایگاه به شما عزیزان خدمت کنم. عنوان دستور جلسه امروز بنیان کنگره ۶۰ است. اساساً وقتی نتیجه و محصول هر کاری و عملی مثبت باشد، متوجه می‌شویم که آن کار و روش درست بوده است. نتیجه مثبت روش کنگره ۶۰ در مورد خدمتگزاران کنگره ۶۰ صدق می‌کند؛ و نه در مورد افرادی که فقط برای قطع مصرف مواد مخدر به کنگره ۶۰ می‌آیند. حال فکر کنید که اگر هدف جناب مهندس دژاکام هم فقط قطع مصرف بود، چه به سر ما می‌آمد؟ در جواب باید بگویم که قطعاً هیچ‌کدام از ما اینجا نبودیم. شهامت و شجاعت جناب مهندس دژاکام در انتقال تجربیات دوران مصرف خویش مثال‌زدنی است. کسانی که به‌اصطلاح دیمی سفر می‌کنند، کسانی هستند که درک درستی از سفر و پیام کنگره ۶۰ در طول سفرشان نداشته‌اند. دسته‌ای دیگر از افراد به‌ظاهر مسافر هستند که می‌آیند و به‌محض اینکه به پله‌های ۰/۳ سی‌سی می‌رسند از ادامه سفر انصراف می‌دهند؛ این افراد هزینه و سرمایه خود و کنگره ۶۰ را تباه می‌کنند. سفر در کنگره ۶۰ یک فرصت طلایی است برای نزدیک شدن به مرتبه والای انسانی؛ که این فرصت نصیب هرکسی نمی‌شود. چراکه اینجا " جمعیت احیای انسانی کنگره ۶۰ " است. در اصل اعتیاد بهانه‌ای شده تا ما از این طریق به مرتبه انسانیت نزدیک‌تر بشویم. یکی از شاه‌کلیدها در کنگره ۶۰ عمل به جمله زیبای " ندانی را بدان تا بدانی را بدانی " است. یکی دیگر از شاه‌کلیدها پایبندی به حرمت‌ها و قوانین کنگره ۶۰ است؛ و شاه‌کلید بعدی تبعیت از فرمان‌ها راهنمایان است. به نظر من کنگره ۶۰ پر است از شاه‌کلیدها، اما کسانی از آن‌ها استفاده می‌کنند که هوشیار سفر کنند. باافتخار می‌گویم که من جزء کسانی بودم که به‌صورت آزمایشی رفتیم روی پروژه شربت اپیوم تینکچر. مسئله‌ای که باعث شد من بیش‌ازپیش جذب کنگره ۶۰ شوم، همین نظم و انضباط و انسجامی بود که در کنگره ۶۰ حاکم بود؛ و خوشحالم امروز باکمال افتخار عنوان می‌کنم که من یکی از ثمره‌های کنگره ۶۰ هستم. ممنون از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید.