بسمالله الرحمن الرحیم
روز یکشنبه مورخ 1398/05/27 سومین جلسه از دور سی و نهم سری کارگاههای آموزشی کنگره 60 نمایندگی کرج به استادی مسافر مصطفی، نگهبانی مسافر حسین و دبیری مسافر شاپور با دستور جلسه " وادی سیزدهم و تاثیر آن روی من "رأس ساعت 17 شروع به کار نمود.
زندگی ما
مثل یک کتاب است که خداوند، قلم را دست خودمان داده است تا این کتاب را بنویسیم
سلام دوستان مصطفی هستم یک مسافر
خدا را شاکرم که این فرصت را در اختیارم قرار داد تا بتوانم در این جایگاه خدمت کنم.
از نگهبان و دبیر ارجمند هم سپاسگزارم
این دستور جلسه،وادی سیزدهم و تاثیر آن روی من،پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگریست خیلی مهم و کاربردی است که انسان همیشه با آن سرو کار دارد یکی از دوستان می گفت که این وادی پیچیده است ولی به نظر بنده وادی خیلی ساده ای است چون به هر چیزی ساده نگاه کنیم ،ساده هم آن را درک می کنیم این وادی می خواهد شروع وپایان را به ما یاد بدهد،می خواهد بگوید که همه روی یک خط قرار داریم ویک مسیر را طی می کنیم که به آن خطوط زندگی می گویند.
یک بچه که به دنیا می آید،نوزادی،کودکی،نوجوانی،جوانی ،میانسالی و کهن سالی را تجربه می کند که دراین مسیر سر کار می رود،دانشگاه می رود،ازدواج می کند،که به هر کدام از این رویدادها یک خط می گوییم که از یک جا شروع می شود و یک جا هم تمام می شود، چیزی که در کنگره یاد می گیریم ومهم است این است که در چه مرحله ای و در چه خطی قرار داریم آیا این خط ها ، خط های زشتی هستند یا نه، با آموزشهای کنگره می توان فهمید که این خط یا مسیر اگر درست نیست و ختم به خیر نمی شود و حالمان را خراب می کند می توان از آن خارج شد.
این وادی می خواهد به بنده این را یاد بدهد که انسان می تواند به آهستگی تغییر کند و معنی و مفهوم خطی که در آن است به راحتی تغییر دهد و تبدیل شود واز آن موضوع ترخیص گردد و جدا شود، در وادی آمده یوم الفصل هر فصلی وهر خطی یک روز جدایی دارد ،مثلا از مجردی یک روز جدا می شویم و ازدواج می کنیم،از بی سوادی ، از اعتیاد جدا می شویم یا از بیکاری یک روز جدا می شویم وبر عکس این هم هست که اگر حواسم نباشد و این خط را بد بگذارم ممکن است بیکار شوم یا اگر نقطه اعتیاد را درست نگذارم درمان اتفاق نمی افتد وباید دوباره شروع کنم .
در زندگی باید حواسمان به این خط شادی باشد و اجازه ندهیم کسی برای شادی مان نقطه بگذارد و از من یک آدم غمگین و افسرده و ناامید بسازد وقتی به کنگره ، آمدیم این یوم الفصل اعتیاد باید اتفاق بیفتد یعنی آن رفیق های دوران اعتیاد ، رفتار های اعتیادگونه همه باید تغییر کند،در غیر این صورت یعنی حواسمان نیست،در کنگره یاد می گیریم که یک مسافر وقتی از خواب بیدار می شود خط وخطوط زندگی او شروع می شود و اگر هوشیار باشد خط های قشنگی تا شب برای خود رقم می زند و در ادامه با همین خط های کوچک می تواند به رهایی برسد.
در سفر دوم یاد می گیریم که یوم الفصل فقط برای این دوره نیست و مرگ پایان همه چیز نیست و زندگی ما مثل یک کتاب است که خداوند، قلم را دست خودمان داده است تا این کتاب را بنویسیم و باید سعی کنیم که معنی و مفهوم این کتاب برای خودمان و دیگران بهخوبی رقم بخورد.
از اینکه به صحبتهای بنده گوش کردید از همه شما دوستان سپاسگزارم.
در ادامه این جلسه مراسم اهدای گل رهایی با هماهنگی مرزبان محترم مسافر جواد به کسانی که به تازگی وارد سفر دوم شدهاند اهدا گردید.
تایپ: مسافر سعید،مسافر قاسم
عکس: مسافر علی
تنظیم و ارائه گزارش: مسافرسعید،مسافر حمیدرضا
خداقوت